Edicions jorn :: literatura occitana contemporanea

Nascut en 1957 a Marselha, la lenga d’òc es pas per Casanova un eiretatge de la tradicion familiala. Per el, l’occitan, coma lo catalan, son de conquistas linguisticas e culturalas que son pas fondadas sus una identitat replegada e barradas, mas dubertas sus la Mediterranèa, jos lo signe de la multiplicitat culturala. Lo quite mot d’occitanisme – coma d’alhors lo d’identitat, desprovesit qu’es d’aquel sentiment de la dobertura, lo refusa quasi, encausa de la pensada estequida que s’i estaca e que risca de favorizar.

D’entre las voses novèlas, per sas competéncias e son estil, de la critica e de la creacion occitanas, Casanova es un difuseire important d’aquela cultura de l’espaci occitano-catalan. Especialista de poësia barròca, Casanova ensenha a l’universitat de Pau. A recebut en 1996 lo Prèmi Antigone per sas Elegias vengudas e Negre e de Mar. Poèta, es tanben prosator : Jonàs (Fédérop, 1987), L’Òrle dei matins, L’Ambre (Trabucaire, 1996), Lo Remembre dins lo jardin (Trabucaire, 2001), e Lux Veneris (Trabucaire, 2003). Es tanben l’autor d’un grand estudi sus la vida e l’òbra de Frederic Mistral : Frédéric Mistral. L’enfant, la mort et les rêves (Trabucaire, 2004).

Joan-Ives CASANOVA dins lo nòstre catalog :
...enfra lei trèus...(limbs) (2009)
Cap de Creus (1999)
Elegias vengudas de Negre e de Mar (1995)

Legir un troç