Edicions jorn :: literatura occitana contemporanea

Nascut en 1948 a Chalon-sur-Saône dins una familha que s’i parlava regularament l’occitan e lo catalan, Gardy a començat d’escriure en lenga d’òc a la mitat dels ans 1960, a Nimes, ont aguèt coma professor Robert Lafont.

Ensenhaire de francés e de latin, s’es virat puèi cap a la recèrca, al CNRS, tot en contunhant d’ensenhar, a l’universitat Paul Valéry de Montpelhièr. Sas recèrcas tòcan essencialament la literatura occitana e los emplecs socials de la lenga, amb un interés particular, mas pas exclusiu, pels escrivans (poètas mai que mai) del periòde barròc e manierista en Provença e en Lengadòc, e, pus recentament, del sègle XX. Coma cercaire, Gardy es estat lo fondator, en 1977, de la revista de sociolinguistica Lengas (Montpelhièr), que n’es encara a l’ora d’ara lo director.

Collaborèt e collabòra a mai d’una revista occitana (Viure, Amiras, Dire, La Revista occitana, a ra desaparegudas ; Òc, Reclams). Dirigís, amb Joan Pau Creissac e Joan Claudi Forêt las edicions de poësia Jorn e es l’animator de la colleccion « Pròsa occitana » a las edicions Trabucaire de Perpinhan

Autor de recuèlhs de poësia (L’Ora de paciéncia, 1965 ; Lo Païsatge endemic, 1982) escriu tanben de novèlas. Sos darrièrs recuèlhs pareguts : La Dicha de la figuiera (2002) ; Mitologicas (2004), A la Negada (2005).

Felip GARDY dins lo nòstre catalog :
Figura dau poèta e dau poèma dins l'escritura occitana contemporanèa