Edicions jorn :: literatura occitana contemporanea

Joan-Pèire Tardiu es nascut en 1951 a La Caussada, dins lo despartament d’Òlt-e-Garona. L’occitan es per el, per part, lenga de familha : « A La Caussada, dins los ans 60-70, ai totjorn entendut l’occitan a mon entorn. Dins la familha de ma maire, èra la sola lenga en us. A l’ostal, ça que la, parlàvem pas que francés, que mon paire èra de la val de Lèire ». Estudièt puèi las fòrmas literàrias de la lenga, al licèu de Vilanuèva d’Òlt primièr, puèi a la Facultat de las Letras de Tolosa. Mas es son rescontre amb Marcèu Esquieu, dins l’encastre d’una velhada occitana, que lo menèt a la lectura dels trobadors e de Mistral.

En 1975, fondèt a Tolosa, amb Patrice Thierry, la revista L’Éther vague, puèi collaborèt a Òc, que n’es a l’ora d’ara lo cap-redactor. En 1977, recebèt lo Prèmi Paul Froment per son recuèlh de poèmas Jorns dobèrts. Los viatges en Africa del Nòrd e en Espanha, lo plurilinguisme (parla, en mai de l’occitan e del francés, l’espanhòl, l’italian, e mai l’arab del Maghreb), sos trabalhs de reviraires (de l’italian : foguèt lo primièr difuseire de las òbras de Federigo Tozzi en França) son lo signe d’aquela exigéncia essenciala d’interculturalitat.

Joan-Pèire Tardiu dins lo nòstre catalog :
La mar quand i es pas