Se volètz conéisser nòstra actualitat e las darrièras parucions, mercé de mandar un corrièl a nòstra adreiça contact@editions-jorn.com
Noveltat 2024
Edouard Marsal :
Dins las carrièiras dau Clapàs
Edouard Marsal (Montpelhièr, 1845-1929) es conegut coma pintre e illustrator, mas tanben coma felibre, aparaire convençut de la lenga d'òc. Son obratge Dins las carrièiras
dau Clapàs, publicat en 1896, recampa cinquanta retraches en mots e en images del pichòt pòble montpelhierenc... Un Montpelhièr popular e avalit, lo Clapàs d'un còp èra,
s'anima jos nòstres uèlhs de totes aqueles ganha-pichòt, d'aqueles gents de pauc que son l'anma de la vila e que Marsal fa parlar, amb totas lors cridas de mestièr, dins
la sola lenga que coneisson : l'occitan.
Noveltats 2023
Cecila Chapduelh :: Mina de plomb, Mina de ren
Aquel recuèlh illustrat de dessenhs de la mina de plomb de Jué (d'aquí sont títol) reclaus doas part : doas gròssas dosenas de cançonetas e un bon desenat de retraches en
pròsa.
Las Chançonetas de ren (lo diminutiu e la negacion afortisson la volontat de se pas tròp préner al seriós) reprenon amb malícia la fòrma e lo ton de las sansonhas
popularas, mas rompon d'un biais radical amb los tèmas e los poncius que se poirián esperar d'una « poesia femenina » (s'aquò existís).
Bernat Manciet :: Sonets (reedicion)
En 1996, quand Jorn publicava los sonets occitans de Bernat Manciet (1923-2005), èran ja mai o mens coneguts : un pichòt recuèlh en edicion confidenciala, agotat dempuèi
d'ans e d'ans, de pèças o de tièras de pèças esparpalhadas dins de revistas sovent de mal trobar. Los legeires de Manciet sabián ça que la que s'atrobava aquí, jos una autra
fòrma, e amb d'autras ambicions, quicòm que seriá coma l'equivalent de L'Enterrement à Sabres.
Noveltats 2022
Danièla Julien :: De lòng dau Rose
Coma o ditz lor títol, l'unitat d'aquelas uèch novèlas caup dins Ròse, grand flume mitic que lor accion se debana sus sas ribas. Títol qu'es pas innocent, puèi qu'es manlevat
al vèrs de la Mirèio de Mistral, qu'i fa pensar sul pic : « De lòng dóu Ròse, entre li pibo / e li sauseto de la ribo... ». Es aquí, a Valabregas, pichòta ciutat de
panieraires, que comença lo grand cant mistralenc, es aquí tanben que visquèt longtemps l'autritz, filha del flume.
Danièle Estèbe-Hoursiangou :: Qu'as dubèrt un país blanc
Aquel recuèlh pichòt, lo segond de Danièla Estèbe-Hoursiangou, publicat per JORN (aprep Parçans esconuts en 2013) ten doas parts. La primièra es compausada
de tretze poèmas brèus que perseguisson la tematica principala de l'autora, lo rapòrt al còs fisic e a la consciéncia. Pasmens, en aquela tematica, aqueles poèmas
n'ajustan una de mai, ponhenta e dolorosa, la de la pèrda, de l'abséncia e del dòl...
Noveltat 2021
Fernand Barrué : Poèmas occitans
Fernand Barrué foguèt un poèta discrèt, pauc publicat dins sa vida e oblidat aprèp sa mòrt. Nascut a Levinhac en 1891, mòrt a Riumas en 1956, doas comunas
gasconas del bacin de Sava (31), faguèt lo professor de matematicas als Sarrasins puèi a Castras, davant de se retirar dins son ròdol natal. Per reparar un
injust oblit, publicam sos tres recuèlhs poetics occitans.
Decembre de 2019
Silvan CHABAUD : Serranas
Las quinze novèlas del recuèlh poirián èsser caduna un capítol de roman. Totas racontan un tròç d'istòria, a l'instant d'intensitat dramatica mai grand, marcat pel
destin, quand se jòga l'astrada d'una vida. La màger part son de racontes d'ascension, passatges de còl o viatges iniciatics, que l'autor a posats dins son
experiéncia de marchaire e de montanhòl.
Enric ESPIEUX : Tròbas 2 (1960-1971)
Enric Espieux, nascut en 1923 a Tolon, es un dels grands noms de la poesia occitana. Amb Tròbas II, las edicions JORN contunhan l'edicion de son
òbra poetica complèta. Dins aqueste volum caupon los recuèlhs escriches de 1960 a 1971, presentats e tradusits en francés per Clara Torreilles.
Decembre de 2018
Enric ESPIEUX : Tròbas 1 (1947-1960)
Poèmes 1 (1947-1960)
Las brocaduras de la poesia d'Enric Espieux, de Telaranha a Finimond, son inacessiblas despuèi de temps. Lo recuèlh mai conséquent, Jòi e jovent, publicat per Joan Larzac en 1974,
coneis uèi una parièra sòrt. Los lectors de poesia occitana coneisson pas d'Espieux que sa renommada o qualques poèmas pareguts dins las revistas Oc, Letras d'òc, Viure.
Pr'aquò l'òbra es considerabla, en volum coma en qualitat literària.
Mai de 2017
Joan-Frederic BRUN : Flors d'errança
Wandering Flowers / Fleurs d'errance
Aquestas « flors d'errança » son estadas culhidas per l'autor dins sas
escorregudas al còr d'espacis pantaissats mas de bon reconéisser, qu'el trèva e
que lo trèvan despuèi totjorn : la garriga e sas montanhas dins lor resplendor
solara, mai que mai la montanha sacrada del poèta, la Serrana jamai nommada
aicí, mas que servís de decòr a mantuna novèla sieuna