Causissètz un tròç :
Bernat Lesfargues | Max Allier
| J-Maria Petit
Claudio Salvagno | J-Ives Casanova | J-Ives Roier | Aubin Bonnet | Nicole Drano
Joan-Ives Roier
Les temps passats (troç)
Version française | Version originale en occitan
La luna ei dins son plen e lo vuege dins ieu
creisse coma un chiron s'entrauca dins la fusta ;
faudriá que lo fustier vèngue d'una man justa
xilofenar mon còr en me durbent lo sieu ;
ansin pòst còntra pòst, seguent l'èime dau riu,
anariam a la mar rejónher la flibusta ;
oblidariáu ailà ce que me tarabusta
e lei sinhs clavelats tot de lòng de mon fieu.
Ailàs siáu pas de bòsc, ni l'aiga dei lagremas
a jamai fach un flume, e n'ai pas coma remas
que dos braç auborats dins l'aire bracegent ;
laisso donc lo chiron que contúnie son òbra
e, reduch a sa pèu, fague d'una manòbra
de mon còr un balon amont voletegent.
Extrach del libre "Les temps passats".